هدف: این پژوهش با هدف بررسی نقش خطای سود پیش بینی شده ی مدیریت بر کارایی بازار سهام، با در نظر گرفتن سود سالانه و اجزای سود عملیاتی برای دوره 9 ساله (1388-1396) انجام شده است. روش: روش گردآوری داده ها، روش اسناد کاوی و روش تحلیل داده ها از نوع استنباطی می باشد. در این پژوهش با به کارگیری الگوی داده های ترکیبی و روش رگرسیون چند متغیره و با استفاده از آزمون پتنوستر، فرضیه های پژوهش آزمون شد. متغیرهای وابسته پژوهش، شامل دو متغیر بازده غیرعادی سهام و خطای اولین تعدیل پیش بینی سود مدیریت و متغیرهای مستقل شامل جریان نقد آزاد و اقلام تعهدی است. یافته ها: نتایج پژوهش نشان می دهد که پایداری سود عملیاتی و اجزای سود عملیاتی بر بازده غیر عادی آتی، تأثیر مثبت دارد. همچنین، نتایج پژوهش نشان داد که پایداری سود عملیاتی و پایداری اجزای سود عملیاتی بر خطای اولین تعدیل پیش بینی سود مدیریت آتی تأثیر منفی دارد. سایر نتایج حاکی از این است که اضافه نمودن خطای پیش بینی سود مدیریت به الگوی پایداری سود عملیاتی و الگوی پایداری اجزای سود عملیاتی بر بازده غیر عادی آتی تاثیری ندارد. همچنین، مشخص شد که اضافه نمودن بازده غیرعادی سهام به الگوی پایداری سود عملیاتی و الگوی پایداری اجزای سود عملیاتی بر خطای اولین تعدیل پیش بینی سود مدیریت آتی، تاثیری ندارد. نتیجه گیری: در کل، نتایج پژوهش نشان می دهد که مشارکت کنندگان در بازار سرمایه پایداری سود عملیاتی و اجزای سود عملیاتی را به صورت کارا در انتظارات خود لحاظ نمی کنند و اثرات آنها را کمتر از حد در نظر می گیرند. همچنین، اطلاعات موجود در خطای پیش بینی سود مدیریت، عدم کارایی موجود در بازار را تغییر نداده است.

پیش بینی سود مدیریت در ایران نوعی افشای اجباری به شمار می رود. ادبیات زیادی در بازار سرمایه بر اهمیت این پیش بینی تاکید می کند. پیش بینی سود هر سهم، تاثیراتی دارد که تغییرات قیمت سهام و واکنش مستقیم بازار سرمایه را در پی دارد. اقلام تعهدی نیز بیانگر جنبه ای کلیدی از گزارشگری الزامی است. اساسا محیطی که شرکتها در آن فعالیت می کنند به علت تغییرات تجاری همواره با بی ثباتی همراه است و به همین سبب مدیران از دورنمای تجاری شرکت ارزیابی درستی ندارند و از این رو نیز خطاهای عادی در افشای آنها اجتناب ناپذیر است.هدف این پژوهش بررسی رابطه خطای پیش بینی  سود سال آینده با اقلام تعهدی سال جاری در شرکتهای پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران طی دوره زمانی 1387-1384، است. در آزمون فرضیه های پژوهش از تحلیل پانلی و تحلیل رگرسیون چند متغیره استفاده شده است. نتایج نشان می دهد بین خطای پیش بینی سود مدیریت و اقلام تعهدی ارتباط مثبت هست و در شرکتهایی که در محیط تجاری نامطمئن فعالیت می کنند این ارتباط مثبت قوی تر است.

هدف این پژوهش بررسی واکنش بازار به اخبار خوب یا بد شرکت ها با توجه به نوع پیش بینی سود سال قبل آن ها، تمایل مدیران به حفظ یا اصلاح شهرت خود در پیش بینی و مقایسه تمایل مدیران به مدیریت افزایشی سود از طریق انواع مختلف مدیریت سود با توجه به نوع پیش بینی سال قبل آن ها می باشد. بدین منظور صورت های مالی 86 شرکت پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران طی سال های 1385-1391 مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. به منظور دست یابی به اهداف پژوهش، شرکت ها بر اساس نوع پیش بینی سال قبل و سال جاری و محتوای اخبار پیش بینی سال جاری گروه بندی شدند. سپس با در نظر گرفتن ساختار ترکیبی داده ها و آزمون های آماری مناسب فرضیه ها آزمون شدند. نتایج بیانگر آن است که واکنش بازار به پیش بینی سود با محتوای اخبار خوب (بد)، زمانی که پیش بینی دوره قبل بدبینانه (خوشبینانه) است، مثبت تر (منفی تر) از حالتی است که پیش بینی دوره قبل خوشبینانه (بدبینانه) است. همچنین مدیران در پیش بینی های خود از ثبات رفتاری برخوردار می باشند.علاوه براین، نتایج حاکی از این است که پیش بینی خوشبینانه در دوره قبل می تواند عاملی جهت مدیریت افزایشی سود در دوره جاری باشد.

سود یکی از اقلام مهم و اصلی صورت های مالی است که توجه استفاده کنندگان صورت های مالی را به خود جلب می کند. اطلاعات ارایه شده توسط شرکت و در نتیجه سود، مبتنی بر رویدادهای گذشته است اما سرمایه گذاران، به اطلاعاتی راجع به آینده شرکت نیاز دارند. مدیریت واحدهای تجاری با در دست داشتن منابع و امکانات به انجام پیش بینی هایی قابل اعتماد می پردازند و با انتشار عمومی این پیش بینی ها، کارایی بازارهای مالی را افزایش می دهند. مطالعات پیشین نشان می دهند که پیش بینی های مدیریت، قیمت سهام، نقدینگی بازار سهام و پیش بینی تحلیلگران را تحت تاثیر قرار می دهد. همچنین خطای پیش بینی سود متاثر از عوامل مختلفی چون اندازه، عمر، ساختار سرمایه شرکت، میزان اطلاعات افشا شده، جانبداری های روانشناختی مدیریت و ... می باشد. علاوه براین، پژوهش های تجربی نشان دهنده این است که رویه های حسابداری، محافظه کارانه است و نیز در طی سی سال گذشته این رویه ها محافظه کارانه تر شده است (واتس، 2003). باسو (1997) و تحقیقات صورت گرفته بعد از او شواهدی حاکی از افزایش حسابداری محافظه کارانه فراهم نموده اند. همچنین لی (2007) دریافت که حسابداری محافظه کارانه منجر به کاهش جانبداری در سود و خالص دارایی های گزارش شده در شرایط رشد سرمایه گذاری می شود. در این مقاله به بررسی تاثیر محافظه کاری بر خطای مدیریت در پیش بینی سود پرداخته شده است. با توجه به داده های 88 شرکت برای دوره 87-1378 فرضیه تحقیق تایید می شود به عبارت دیگر در شرکت هایی که حسابداری محافظه کارانه تری دارند، خطای مدیریت در پیش بینی سود کمتر است.

سود به عنوان مهم ترین محصول سیستم اطلاعاتی حسابداری باید از کیفیت قابل قبولی برخوردار باشد. زیرا سود، مبنای تصمیم گیری های اقتصادی سرمایه گذاران است. سرمایه گذاران تمایل دارند تا اطلاعاتی راجع به آینده از جمله پیش بینی سود هر سهم و دقت پیش بینی آن داشته باشند. اما رفتار فرصت طلبانه مدیران واحدهای تجاری در بیش نمایی سود، کیفیت سود را کاهش می یابد. در مقابل محافظه کاری حسابداری رفتار جانبدارانه مدیر در شناسایی سود را به تاخیر می اندازد. از این رو محافظه کاری موجب می شود تا مدیر و سایر گروه ها نظیر سهامداران مبالغ کمتری از سود را دریافت نمایند. این موضوع موجب افزایش ارزش شرکت می شود. ارزش افزایش یافته شرکت، میان همه گروه های طرف قرارداد شرکت تقسیم و رفاه هر گروه افزایش می یابد. در این پژوهش تاثیر مدیریت سود بر رابطه میان خطای پیش بینی سود و محافظه کاری حسابداری را طی یک دوره 9 ساله از 1388 تا 1396 در 115 شرکت از شرکت های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران، مورد بررسی قرار داده است. نتایج پژوهش نشان می دهد، رابطه ای معنادار (مثبت) میان خطای پیش بینی سود و محافظه کاری حسابداری (به عنوان یکی از معیار کیفیت سود) در مدیریت سود واقعی وجود دارد. اما نتایج این پژوهش رابطه ای معنا دار میان خطای پیش بینی سود و محافظه کاری حسابداری در مدیریت سود تعهدی را تایید نمی نماید.

در تحقیق حاضر بررسی شده است که آیا خطاهای پیش بینی مدیریت از سود را می توان به حسابداری محافظه کارانه نسبت داد. در این راستا از نسبت ارزش دفتری خالص دارایی ها به ارزش بازار آنها (BTM) به عنوان معیاری برای محافظه کاری، و از تفاوت سود هر سهم واقعی با مقادیر پیش بینی شده آن توسط مدیریت به عنوان معیاری برای خطای پیش بینی مدیریت از سود استفاده شده است. با استفاده از رگرسیون خطی بین این دو معیار این نتیجه حاصل گردید که یک ارتباط مثبت بین سطح محافظه کاری وخطای پیش بینی مدیریت از سود وجود دارد. به طور کل این نتایج دلالت دارد که حسابداری محافظه کارانه به عنوان جایگزینی برای پیش بینی های مدیریت عمل می کند. در واقع چون حسابداری محافظه کارانه به واسطه افشای به موقع اخبار بد، عدم تقارن اطلاعاتی بین مدیران و سهامداران را کم می کند و نیز ریسک حقوقی مدیران را کاهش می دهد، بنابراین مدیران انگیزه کمتری دارند که به منظور کاهش عدم تقارن اطلاعاتی، با در نظرگرفتن محافظه کارانه بودن حسابداری، پیش بینی سود را صحیح تر ارایه نمایند.

هدف: هدف پژوهش حاضر بررسی تأثیر مدیریت سود بر تناقض لحن افشای مدیران و بررسی تأثیر تعدیل کنندگی نزدیک بینی مدیر است. طبق نظریه نمایندگی، لحن مدیران در افشاهای کیفی ممکن است به خاطر منافع شخصی مدیر و به قصد فریب بازار باشد و طبق نظریه رفتاری نیز لحن مدیران ممکن است به خاطر ویژگی های شخصی و روان شناختی مدیر باشد.روش: داده های 143 شرکت پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار ایران، طی سال های 1390 تا 1399 و جمعاً 1411 گزارش فعالیت های هیئت مدیره به مجمع سالانه صاحبان سهام مورد استفاده قرارگرفت. فرضیه ها به روش رگرسیون چندگانه با در نظر گرفتن اثرات ثابت سال و صنعت آزمون شدند.یافته ها: مدیریت سود و نزدیک بینی بر تناقض لحن افشای مدیران تأثیر مثبت دارند و همچنین نزدیک بینی مدیر، رابطه مثبت بین مدیریت سود و تناقض لحن مدیران را افزایش می دهد.نتیجه گیری: از یافته های پژوهش می توان نتیجه گرفت در راستای نظریه نمایندگی و انگیزه های شخصی مدیر، مدیریت سود می تواند لحن مغرضانه مدیران در گزارش های توضیحی را به دنبال داشته باشد. همچنین در راستای تئوری رفتاری، مدیران عامل نزدیک بین به خاطر تأکید  بر عملکردهای آتی کوتاه مدت، تناقض لحن بیشتری در افشاهای کیفی دارند و نزدیک بینی مدیرعامل، تأثیر مثبت مدیریت سود بر تناقض لحن مدیران را افزایش می دهد. مهمترین نوآوری پژوهش حاضر این است که برای اولین بار تأثیر مدیریت سود و نزدیک بینی مدیرعامل بر تناقض لحن افشای مدیران و همچنین تأثیر تعدیل کنندگی نزدیک بینی مدیرعامل را بررسی و ادبیات مرتبط را توسعه می دهد. همچنین علاوه بر فهرست واژگان رایج، از ترکیبات مثبت و منفی استفاده و تا حدودی محدودیت لغتنامه های رایج مرتفع شده است.

مقاله حاضر، به بررسی تأثیر خطای پیش بینی سود مدیریت بر پایداری اجزای نقدی و تعهدی سود و ارزشیابی بیش از حد سهام می پردازد. جامعه آماری مورد بررسی، شرکت های پذیرفته شده بورس اوراق بهادار تهران و نمونه پژوهش؛ شامل 64 شرکت بوده است. یافته های پژوهش با استفاده از رگرسیون خطی چند متغیره؛ استفاده از داده های تابلویی و روش اثرات ثابت حاکی از تأیید فرضیه ها داشته و بیانگر آن است که با افزایش سطح خطای پیش بینی سود مدیریت، پایداری اجزای نقدی و تعهدی سود کاهش یافته و ارزشیابی بیش از حد سهام افرایش می یابد.

سود خالص و تعدیلات آن از باارزش ترین اطلاعات مورد استفادهسرمایه گذاراناست. این مقالهبه دنبال پاسخ به این سوال است که آیا شرایط شرکت (ابهام یا ناتوانی در درک اطلاعات اقتصادی) بر رابطه بین خطای پیش بینی و تعدیل پیش بینی سود توسط مدیریت اثر گذار است یا خیر؟ بدین منظور ابتدا رابطه بین اقلام تعهدیغیرعادی و جمع اقلام تعهدی و خطا و تعدیل پیش بینی سود، آزمون و سپس تاثیر ابهام و ناتوانی شرکتی در درک اطلاعات اقتصادی بر رابطه فوق مورد بررسی قرار گرفت. به منظور آزمون فرضیه های پژوهش از رگرسیون چند متغیره بهره گرفته شده است. نمونه مورد مطالعه شامل91 شرکت پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران می باشد. یافته های پژوهش بیانگر این است که بین اقلام تعهدی سرمایه درگردش و اقلام تعهدی غیرعادی سرمایه در گردش باخطای پیش بینی سود توسط مدیریت رابطه مستقیم وجود دارد، اما بین اقلام تعهدی سرمایه در گردش و اقلام تعهدی غیرعادی سرمایه در گردش باتعدیل پیش بینی رابطه معکوس وجود دارد. همچنین ناتوانی در درک اطلاعات اقتصادی این رابطه را تقویت می کند در حالی که شرایط ابهام بر رابطه مذکور اثر گذار نمی باشد.